እግዚአብሄር ዓለምን ከመውደዱ የተነሳ አንድ እና ብቸኛ ልጁን አሳልፎ በመስጠት በእርሱ የሚያምን ሁሉ ለዘላለም ህይወት እንጂ እንዳይጠፋ ፈቀደ:: ዩሃ 3:16 ዓለምን ሁሉ ከእግዚአብሄር የለየ ችግር ተፈጥሯል አንድ ጊዜ::
ሰው ሁሉ ከእግዚአብሄር ተለየ ማለት ደግሞ ጠፋ ወይም ተንከራታች ብኩን እና ከንቱ ሆነ ማለት ነው:: ከእግዚአብሄር ጋር ደግሞ ህብረት ለማድረግ ተገቢውን ቅድመ ሁኔታ ማሟላት ግዴታ ይሆናል:: ቅድመ ሁኔታው ግን በእራሱ በእግዚአብሄር ልክ ለእራሱ ለእግዚአብሄር የሚቀርብ ካልሆነ ምንም የሚመጥን አይሆንም::
ነገር ግን ደግሞ እግዚአብሄር ዓለምን የሰው ልጅን ስለሚወድ እና የፍቅር አምላክ ስለሆነ በሚመጥን ስምምነት ህብረቱን ለማስቀጠል ፈቀደ:: ስምምነቱ ባለ ሁለት አንቀፅ ነበረ:: የፍርድ አንቀፅ እንዲሁም የምህረት አንቀፅ:: ትልቅ መስዋዕትን ከስጦታ ጋር የሚያቀርብ ስምምነት:: ፍርድን እና ምህረትን በአንድ ላይ የሚፈፅም ስምምነት! አንድ ብቻ ልጅ:: ብቸኛ ልጁን መስጠት እና መሰዋት ነበረበት እግዚአብሄር::
ዓለምን ስለወደደ እግዚአብሄር እንደ ብርሃን ለዓለም ሁሉ አብርቶ የሚሰዋ መስዋዕት ሆነ ወልድ:: አባት እግዚአብሄር ጨከነበት:: እግዚአብሄር ነፍሱን የሃጥያት መሰዋዕት አደረገው:: መድቀቁ አና መሰቃየቱ የእግዚአብሄር ፍቃድ ነበር:: የሁላችንምበደል በእርሱ ላይ ተጫነበት:: ይህ ቅጣት ፍርድን አስፈፀመ:: ይህ ብቸኛ ልጅ ከዚህ ሁሉ ቅጣት በኃላ ምህረትን ስጦታን እና ሁለተኛ እድልን ለሰው ሁሉ ልጆች እንኾኝ ብሎ መርቆ ከፈተ:: በእርሱ ህይወትነት ብቸኛም መንገድነት ያመነን በዘላለም ህይወት እና በህያው ህብረት አንበሸበሸው:: አይጠፋም:: ለዘላለም ይኖራል:: ይህን ማን ያምናልስ ማንስ ያስተውላል?! እነሆ የዘላለም ህይወት ተስፋ….